Žarko Laušević (Cetinje, 19. januar 1960 — Beograd, 15. novembar 2023) bio je srpski glumac i pisac.

Biografija

Diplomirao je glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Bio je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta, gde je ostvario uloge u velikom broju predstava. Na filmu je debitovao 1982. godine, ulogom u filmu Progon. Iste godine ostvario je značajne uloge u filmovima Savamala i Direktan prenos. Vrlo brzo je dobio jednu od glavnih uloga u TV seriji Sivi dom (1984), koja mu je donela veliku popularnost. Nakon toga, igrao je uloge u više od dvadeset filmova i televizijskih serija, među kojima su: Šmeker (1985), Svečana obaveza (TV) (1986), Dogodilo se na današnji dan (1987), Oficir s ružom (1987), Braća po materi (1988), Boj na Kosovu (1989), Original falsifikata (1991), Bolje od bekstva (1993), Kaži zašto me ostavi (1993), Nož (1999).

Suđenja za ubistvo

Dana 31. jula 1993. godine, Laušević i njegov pet godina stariji brat Branimir, zvani Mili, napadnuti su od grupe huligana u blizini podgoričkog lokala „Epl”. Tom prilikom je Žarko iz svog pištolja CZ-99 usmrtio napadače Dragora Pejovića i Radovana Vučinića, a teško ranio Andriju Kažića, dok je ovaj prilazio da se pridruži napadačima. Osuđen je na 13 godina zatvora zbog dvostrukog ubistva. Ta je presuda, nakon žalbi, potvrđena 1994. godine. Kaznu je izdržavao u Spužu i Požarevcu. Nakon ukidanja presude od strane Saveznog suda, po ponovnom pretresu februara 1998. godine, kojim je predsedavala sudija Svetlana Vujanović, izrečena mu je kazna od 4 godine zatvora zbog dvostrukog ubistva u prekoračenju nužne odbrane. Budući da je u tom trenutku već izdržao 4,5 godine, pušten je na slobodu.

Ubrzo nakon toga je napustio zemlju i nastanio se u Njujorku, u SAD.

Vrhovni sud Crne Gore je, po žalbi tužioca 30. marta 2001. godine, tu odluku o kazni preinačio i izrekao kaznu od 13 godina zatvora.

Dana 3. jula 2009. godine, saopšteno je da je Laušević uhapšen u Sjedinjenim Američkim Državama zbog boravka u SAD bez vize i da se razmatra njegova ekstradicija Srbiji po međunarodnoj poternici koja je raspisana 2002. godine na zahtev Trećeg opštinskog suda u Beogradu. Dana 14. septembra 2009. godine, sud u Njujorku doneo je odluku o ukidanju pritvora Lauševiću.

Godine 2011, objavio je knjigu Godina prođe dan nikad. Septembra 2013. iz štampe je izašla Druga knjiga.

Dana 29. decembra 2011, pomilovao ga je predsednik Republike Srbije Boris Tadić. Srpski pasoš uručio mu je 1. februara 2012. ministar unutrašnjih poslova Ivica Dačić u Njujorku.

O njegovom životu napravljen je film „Lauš” po scenariju i u režiji Branke Bešević Gajić, čija je premijera održana u februaru 2014. godine u Sava centru.

Posle više godina posetio je Srbiju i Crnu Goru u maju 2014. godine.

Maja 2022. objavio je knjigu Padre, idiote!

Nagrade i priznanja

• Zlatna arena u Puli za najbolju mušku ulogu u filmu Oficir sa Ružom, 1987. godine
• Nagrada lista Polet u Puli Žarku Lauševiću i Kseniji Pajić za najpoetičniji emotivni odnos, 1987. godine
• Nagrada Car Konstantin u Nišu za uloge u filmovima Oficir sa Ružom, Dogodilo se na današnji dan i Oktoberfest, 1987. godine
• Nagrada „Grad teatar” za ulogu u predstavi Kanjoš Macedonović, 1989. godine
• Nagrada Zoran Radmilović za ulogu u predstavi Kanjoš Macedonović, 1989. godine
• Sterijina nagrada za likove Rastka Nemanjića i Svetog Save u predstavi Sveti Sava, 1990. godine
• Nagrada izdavačke kuće Dečje Novine za ulogu u filmu Tango Argentino, 1992. godine
• Gran Pri na Filmskim susretima u Nišu za ulogu u filmu Bolje od Bekstva, 1993. godine
• Nagrada lista Novost 8 za ulogu u filmu Kaži zašto me ostavi, 1993. godine
• Nagrada u Herceg Novom
• Nagrada Gran pri Naisa, Filmsku susreti − Niš, 2016. godine
• Nagrada Zlatna antena za glavnu mušku ulogu, Fedis, 2019. godine

Audio knjiga

Prva knjiga Žarka Lauševića, u kojoj je Žarko i učesnik i tumač, i pripovedač sopstvenog greha i patnik sopstvene kazne, i dvostruki ubica i zatvorenik, i muž i otac, i brat i sin. Knjiga je teška, tačna, bolna, oštra. Jedinstvena. Neponovljiva. Iskrena.

AUDIO (9:47:00)

Foto: Glas Zapadne Srbije
Izvori: Vikipedija; Vulkan