Monodrama "Naši dani" koju je adaptirao, režirao i u kojoj igra Radoslav Milenković, biće izvedena na Sceni 303 Pozorišta za decu u ponedeljak 6. marta od 20 časova.
Radoslav Milenković, glumac i pozorišni reditelj iz Beograda, kompletan je autor monodrame koja je od premijere 1984. na Festivalu monodrame i pantomime u Zemunu (Zlatna kolajna publike) do danas izvedena više od 1.400 puta, kako na scenama bivše Jugoslavije, tako i u inostranstvu (Moskva, Petrograd, Bazel, Cirih, Baden, Malme, Lund, Geteborg, Halmstad, Budimpešta, Eger...).
Tekst predstave nastao je dramatizacijom satiričnih pesama V. P. Disa (Naši dani i Himna) i najznačajnijih pripovedaka Radoja Domanovića, (Stradija, Danga i Mrtvo more) koji je oštro, kritički bespoštedno i duhovito slikao vlast svoga vremena, ogrezlu u korupciji i nasilju.
"Iako je bio hroničar svoga doba, Radoje Domanović je ocrtao ne samo ljudske odnose i karaktere u srpskom društvu i konkretnoj istorijskoj situaciji, nego i opšte ljudsko i društveno zlo, koje se univerzalno prepoznaje u svakom vremenu. Kroz imaginarno putovanje koje glavni lik preduzima u naporu da se, nakon dugogodišnjeg izgnanstva, vrati u svoju otadžbinu, on se susreće sa predstavnicima vlasti i postaje učesnik i svedok rasula i propasti svih slojeva društva. A najdramatičniju promenu glavni junak doživljava kada se u preispitivanju nacionalnih mitova suočava sa razarajućom istinom koja poništava idealizovanu (i mitomansku) sliku zemlje njegovih predaka. Kombinacijom bravuroznog verbalnog plana i snažne fizičke ekspresije, potpomognute pantomimom, žanrovski oslonjene na raznovrsna sredstva, predstava svojom aktuelnošću i angažovanošću u potpunosti korespondira sa svojim savremenicama tj. našim danima."
IZBOR KRITIKA
Kao što u muzici novog sazvučja jedan instrument, sintisajzer na primer, dostojno zameni celokupan orkestar, tako je i u Milenkovićevom teatru glas, stav, odnos, scenski pokret i sve što glumu čini istinom iznad istine uzeto iz bogatog arsenala karaktera, s nepogrešivom preciznošću smešteno u jedan jedini lik. I tu je osnovna vrlina Milenkovićevog umeća: u scenskom obličju jednog lika ponudio je seriju karaktera, što se u umetnosti glume graniči sa svojevrsnim podvigom. Sve to jeste velika mogućnost transformacije kakva se retko sreće na jugoslovenskim scenama. Slobodan Božović, TV NOVI SAD
Milenković se ne zadovoljava samo plastičnom naracijom On u hipu, u brzometno izgovorenoj rečenici hvata razne tipove, sjenča karaktere. Govorenje prati, ali ne ilustrira, već iskazuje snažna fizička ekspresija, bogato i detaljno razrađena pantomimskim elementima, koja je u monologu „udarača pečata“ dosegla razmjere prave scenske bravure. U toj ekspresiji istinske su teatarske vrijednosti ove produkcije. U interpretaciji ovog mladog glumca ima mnogo nepatvorena, iskonskog hitrionskog umijeća, ali i etičke osovljenosti što spaja vrijeme prošlo i vrijeme sadašnje u tragizam scenskog vremena. Dalibor Foretić, VJESNIK, Zagreb
Ti tako neverovatno upečatljivi karakteri (Milenković ih u predstavi NAŠI DANI igra trideset i šest) koje na sceni raspoznajemo, pojavljuju se samo trenutno i načinjeni su u svega nekoliko poteza. Ali kakvih poteza! (. . .) Milenković donosi na našu scenu glumačku ličnost upornim vežbanjem osposobljenu za sve teatarske zahteve, naoružanu dobro savladanim zanatom - izvrsnim scenskim pokretom i govornom tehnikom, obogaćenu izuzetnim obrazovanjem i, što je možda i najvažnije, prožetu neiscrpnom energijom i sa ogromnom strašću predanu svojoj umetnosti. Vesna Ždrnja, POZORIŠTE, Novi Sad
Radoslav Milenković dobitnik je nagrade publike, sasvim razložno i opravdano. Milenković je pripremio predstavu NAŠI DANI čiji je tekstualni predložak načinjen od Domanovićevih satira i Disovih socijalno-kritičkih pesama. Milenković je pokazao istančan sluh za odbir književnog dela. Kao reditelj Milenković je valjano uočio šta treba podvlačiti u Domanovićevom reskom tekstu, a šta ostaviti bez intervencije, čemu se valja podsmehnuti, a našta ovlaš osvrtati, gde je invektiva ubojita a gde je probitačnije aluziju razgrnuti i pretočiti je u direktan govor. Skladno i inteligentno, Milenković je obavio posao adaptatora i reditelja, na zadovoljstvo Milenkovića glumca. A kao glumac, Milenković je racionalno koristio persiflažu, živahno u pokretu a složeno u glasovnom moduliranju. Rečju, Milenković je pokazao punu glumačku zrelost, a publici pružio nadahnuto tumačenje Domanovićeve satire, podsećajući na neprolazne vrednosti nekih Domanovićevih stranica. Radomir Putnik, SCENA, Novi Sad
Radoslav Milenković sačinio je koherentan satirički kolaž koji na svojstven način govori o našem mentalitetu i gluposti. U tumačenju teksta Milenković se nije držao tradicionalnog kazivanja monodrame, već je tokom izvođenja, da bi razbio jednoličnost, koristio dijalošku formu pa samim time formirao različite tipove u predstavljanju ovog odličnog ostvarenja. Avdo Mujčinović, POLITIKA EKSPRES, Beograd
DOĐOH, VIDEH, POBEDIH! NIN, Beograd
Ovim cezarovskim sloganom moglo bi se rezimirati učešće Radoslava Milenkovića, na upravo završenom 12. Festivalu monodrame i pantomime u Zemunu gde je, za projekat NAŠI DANI, osvojio ZLATNU KOLAJNU PUBLIKE. Milenković, inače najmlađi takmičar, četvrte je večeri, na samom kraju Festivala, tako silovito i upečatljivo izveo monodramu NAŠI DANI da je ubedljivo pobedio daleko iskusnije takmičare.
Komentara: 0