Iz napomene urednika
Stradanje srpskog naroda u ratovima u XX veku nosi elemente i karakteristike koji se mogu prepoznati u krivičnim delima po međunarodnom pravu: zločini protiv čovečnosti, zločini genocida i ratni zločini. Zločin protiv čovečnosti je krivično delo predviđeno međunarodnim i unutrašnjim pravom, koje je prvi put razmatrano na suđenju u Nirnbergu..."
Iz predgovora
Zašto su krivična dela ratnih zločina u našoj krivičnopravnoj nauci i literaturi imala ovako neadekvatan tretman, nije nam poznato, niti u našoj literaturi postoji bilo kakav nagoveštaj ili odgovor na to pitanje.
Dokumenta su doneta izvorno, poštujući autentičnost jezičkog izraza...
U ovoj knjizi - zbirci sudskih presuda - sakupljene su presude Vojnog suda Jugoslovenske armije u Beogradu, Kragujevcu, Novom Sadu, Subotici i Vrhovnog vojnog suda Jugoslovenske armije u Beogradu. Navedene presude su izrečene nemačkim generalima, oficirima, podoficirima i vojnicima za ratne zločine izvršene 1941-1945. godine u Jugoslaviji. Napominjemo da ove presude do sada nisu bile objavljivane u našoj krivičnopravnoj literaturi.
Presuda Vojnog suda u Kragujevcu, sud. br. 77/48, od 17. jula 1948. godine Fridrih Paulu Hermanu (Friedrich-Paul Herrmann)
K R I V I S U
ADALBERT LONČAR
1.) Što je, I. bataljon njegovog 724 puka 704 divizije, čiji je on komandant bio od maja 1941. g. do februara 1942. godine, izvršio 21. oktobra 1941. godine, masovno streljanje nekoliko hiljada ljudi u Kragujevcu.
Streljanjem je rukovodio komandant njegovog I. bataljona major Kenig i isto je trajalo punih 7 časova. Kada je završeno, vojnici su paradnim maršem prošli kroz grad. Po izvršenom streljanju izdata je od strane mesnog komandanta javna objava, da je streljano 2.300 građana. Međutim, izvršenom eksumacijom utvrđen je identitet preko 2.624 žrtve, dok se jedan znatan dio žrtava nije mogao identifikovati. Na streljanje su izvođeni teški invalidi kao i starci preko 70 godina. Među streljanima nalazilo se 8 sveštenika, 15 profesora, 59 đaka i 17 šegrta. Dece ispod 16 godina streljano je 144 od kojih 5 ispod 12 godina.
BERGRUDOLF
1/ Što je od 27 aprila 1941. do 1 februara 1942. godine kao službenik tajne poljske policije u Beogradu, Pančevu i Kragujevcu učestvovao u hapšenjima i isleđenju brojnih osoba od kojih su mnoge deportovane u Njemačku odakle se više nijesu nikad vratile.
2/ Što je kao oficir tajne poljske policije saučestvovao u pokolju u Kragujevcu kojega je 21. oktobra 1941. godine izveo major Kenig, komandant 1 bataljona 724 puka 704 divizije kojom prilikom je streljano blizu 3.000 građana.
Njemci su streljanje u Kragujevcu vršili u grupama od 100-200 ljudi, tako da je u 31-oj grobnici utvrđeno, tj. poimenično indentifikovano 2.324 lica. Pored toga pronađeno je nekoliko stotina pojedinačnih raka gde se nije mogao ustanoviti identitet streljanih. Nadalje, seljaci okolnih sela odneli su svoje suseljane koji su stradali u Kragujevcu neposredno iza pokolja u svoja sela, te i njihov broj nije uračunat u cifru streljanih. Među streljanima bilo je dece do 10 godina starosti.
Osuđenik Berg kao pripadnik G.F.P., tada jedine njemačke policijske ustanove u Kragujevcu bio je o pokolju obavešten, izvezao se sa autom u pratnji tumača Dobraveca i podoficira Placera na streljište, gde je Dobravec u prisustvu Berga prozivao sve one koji su prije bili od G.F.P-a hapšeni i saslušavani te su ovi među prvima streljani.
O B R A Z L O Ž E NJ E
2/ Berg Rudolf bio je za vreme okupacije službenik tajne polske policije /GFP/ od 27. aprila 1941. do 1. februara 1942. godine i to u Beogradu, Pančevu i Kragujevcu. Zadatak te policije bio je istraživanje slučajeva sabotaže, špijunaže, kao i subverzivnu djelatnost unutar samoga Vermahta U tu svrhu GFP je sprovodila hapšenja, ispitivanja i opće sav policijski rad. Metode su bile iste kao i kod Gestapoa, tj. iznuđivanje priznanja. Uhapšena lica su često posle toga slata u Njemačku, odakle se više nikad nisu vratila.
Berg kao oficir GFP-a sprovodio je takođe hapšenja i istrage. Za vrijeme pokolja u Kragujevcu, tj. 20. i 21. oktobra 1941. godine Berg se nalazio sa ispostavom GFP-a u Kragujevcu. U to vrijeme, to je jedina njemačka policija u Kragujevcu. Ispostava Gestapoa još ne postoji.
Major Kenig je obavjestio GFP o namjeravanom masovnom strijeljanju, te je GFP saučestvovala u tome zločinu. Tako je na dan strijeljanja osuđeni Berg došao autom u pratnji tumača Dobraveca i podoficira Placera na strijeljišta i prisustvovao masovnim strijeljanjima. Što više tumač Dobravec ulazio je sa Bergom u sve okolne pojate gde su bile smještene žrtve koje su čekale na strijeljanje i prozivao sva ona lica koja je GFP ranije u Kragujevcu hapsila. Ta lica su među prvima izvedena na strijeljište i likvidirana. Osuđeni Berg ulazio je u sve štale sa tumačem Dobravcem, dok je ovaj prozivao.
Takvo činjenično stanje sud je ustanovio na osnovu djelimičnog priznanja osuđenog Berga, te na osnovu iskaza svjedoka Radoja Simonovića, Radojke Srećković Vitorović, Radovana-Rajka Jovanovića, Anđelije Marković-Brojčin, Jagoša Šaranovića i Dobravec Adolfa.
Osuđeni Berg priznao je da je u razno vreme vršio razna hapšenja, ali smatra da mu je to bila dužnost. Tvrdi da za pokolj u Kragujevcu uopće nije znao, i da nije ništa opazio. Tek u podne 21. oktobra 1941. rekla mu je njegova gazdarica kod koje je stanovao da je njen muž odveden.
Tada se informirao kod feldžandarmerije i čuo da major Kenig sprovodi masovna strijeljanja. Odmah je sjeo u auto, uzeo sobom Dobraveca i Placera i otišao na streljište. Tu je u sporazumu sa majorom Kenigom obišao sve okolne štale i pojate u potrazi za svojim stanodavcem. Međutim on je već bio strijeljan.
Takvu odbranu sud je odbacio jer je protivrječna suglasnim iskazima gore navedenih svedoka, a osim toga je i nelogična. Potpuno je nemoguće, da on do podne 21. oktobra 1941. godine ništa nije znao o masovnom strijeljanju koje se od ranoga jutra obavljalo. Cijeli Kragujevac je bio u opsadnom stanju, uhapšeno je nekoliko hiljada ljudi od kojih je oko tri hiljade strijeljano. Berg, međutim, tvrdi da o svemu tome nije imao pojma i činjenica da je GFP bila jedina njemačka policija u to vrijeme u Kragujevcu govori za to da je Berg morao znati o namjeravanom strijeljanju.
Obzirom na saučesništvo u upravo monstruoznom zločinu u Kragujevcu, sud mu je odmjerio kaznu kao u dispozitivu, tj. najtežu kaznu predviđenu u zakonu.
SMRT FAŠIZMU - SLOBODA NARODU!
Beograd, 9. marta 1947. godine.
Sekretar vijeća - kapetan,
Dmitar Lekić, s. r.
Pretsednik vijeća - kapetan,
Dr. Vuko Goce Gučetić, s. r.
U IME NARODA
Vojni sud za grad Beograd, u veću sastavljenom od kapetana dr. Vuka Goce Gučetića, kao pretsednika veća i kapetana Milojević Radivoja i kapetana Anđić Leke kao članova, te sekretara veća poručnika Nikolić Đorđa, u krivičnom predmetu protiv optuženog FUKS VILHELMA i dr., za delo iz čl. 3 tač. 3 Zakona o krivičnim delima protiv naroda i države, koje tuži zastupnik Vojnog tužioca Jugoslovenske armije major Lakić Vlado, a brani po službenoj dužnosti i to: Fuks Vilhelma, Polte Fridriha, Tajhman Ludviga, Miler Frica, Majsner Avgusta, Meler Hermana, Kazerer Riharda i Ekert Jozefa branioc poručnik Marinović Milo; Helm Hanza [Hansa], Vajnman Ernesta [Ernsta], Rajc Karla, Han Josipa, Pfefer Tomu branioc major Crnomarković Milan; Hesterberg Ernesta [Ernsta], Fanenšrajber Paula, Tenesen Alberta, Horman Hajnriha, Maudanc Hermana, Ilte Paula, Grenc Alojza i Hering Valtera branioc poručnik Čelar Strahinja, a u prisustvu određenih tumača Sebastijana Barbira i Fric Karla, posle završenog javnog glavnog usmenog pretresa održanog od 9. decembra do 19. decembra 1946. godine, doneo je i javno proglasio dana 22. decembra 1946. godine sledeću
P R E S U D U:
Optuženi RAJC KARJ1, bivši major Šuc-policije, od oca Fridriha i majke Franciske, rođen 22. X. 1881. godine u Majncu na Rajni, oženjen - bez dece, po narodnosti Nemac, po zanimanju aktivni policijski oficir, za vreme okupacije Jugoslavije bio šef policije u Kraljevu i Kragujevcu, od 16. aprila 1943. do 19. oktobra 1944. godine.
EKERT JOZEF
Što je početkom januara 1944. godine u sastavu specijalne ekipe Gestapoa učestvovao u akcijama „čišćenja“ u srezu Aranđelovačkom, kojom prilikom su sela blokirana, stanovništvo sakupljeno i otpremljeno u zatvor Gestapo-a u Kragujevcu, a odatle smešteno po logorima.
RAJC KARLO
Što je kao šef policije u srezu Kraljevo i Kragujevac od aprila 1943. g. do 19. oktobra 1944. godine, sprovodio hapšenja mesnog stanovništva, oslanjajući se na kvislinške upravne organe, uhapšena lica predavao SD-a u Kraljevo i Kragujevac, iako je znao da ih tamo čeka ili smrt ili odašiljanje u logor.
* * *
Na mesto streljanih zatvori su se popunjavali novim žrtvama ili hapšenima Gestapo-a ili kaznenim ekspedicijama Šuc-policije i Gestapo-a. Ponekad se dešavalo da u zatvoru Gestapo-a nema dovoljan broj žrtava za izvršenje odmazde. Tako je bilo u Kruševcu juna 1943. godine, kada je Majsner naredio streljanje 575 lica. Tada su se pod vodstvom Gestapo-a uputile u okolna sela policiske jedinice i sakupljale koga su god zatekle i kući i na njivi.
Ovakav lov, ovakove kaznene ekspedicije, izvođene su oko svih gradova u kojima su vršena masovna streljanja. Samo u Kragujevcu tokom 1942. godine izvršeno je desetak masovnih streljanja ovako sakupljenih ljudi,
ZA MASOVNO STRELJANJE:
Saopštenje o streljanju 575 lica /29. VI. 1943. g./
Iskaz svedoka Đorđa Lazarevića, Dušana Vesića, Milana Andrejevića, Vlastimira Savića, Branislava Mitića, Radmile Ristić, Vojislava Jankovića, Radomira Savića, Ljubomira Nakića, Marka Vukelića, Vladete Vasića, Sretka Veljkovića, Branislava Radosavljevića, Satimira Stojanovića, Stojana Radivojevića, Vlade Petrovića, Dušana Dobrića, Nikole Mihajlovića, Branislava Miladinovića, Radunka Bešića, Stanka Đurđevića, Milja Vlajića, Lenka Milosavljevića, Svetozara Jovanovića, Miladina Milenkovića, Stevana Petrovića, Miodraga Simića, Vučka Nakića, Nenada Miloševića, Zdravka Damirovića, Dragić Tairovića, Vase Savića, Miodraga Jašarevića, Pavla Jocića, Dušana Mustafića, Čedomira Latinovića, Hranislava Mustafića, Zdravka Niklića,
Spisak žrtava streljanih na dan 8. VI. 1943. godine.
Saopštenje o streljanju 30 lica u Kragujevcu
Saopštenje o streljanju 80 lica u Beogradu i Kragujevcu
Saopštenje o streljanju 20 lica u Kragujevcu,
Saopštenje o streljanju 20 lica u Kragujevcu,
Saopštenje o streljanju 10 lica u Kragujevcu,
Saopštenje o streljanju 30 lica u Kragujevcu,
Saopštenje o streljanju 10 lica u Kragujevcu,
SPISAK OSUĐENIH NEMAČKIH GENERALA, OFICIRA I DRUGIH ZA RATNE ZLOČINE
Ajzel Martin (Martin Eisei), potporučnik vodnik, na poslednjoj dužnosti vodnika dojavnog voda pri 847. puku 892. pešadijske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegiranog veća u Vršcu, sud. br. 575/49. od 18. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1600/49. od 23. septembra 1949. godine preinačena na kaznu lišelja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Ajzenbart Mihael (Michael Eisenbart), kapetan, na poslednjoj dužnosti komandira 3. čete osiguravajućeg bataljona „Hrvatske“ - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 901/49. od 24. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Ajhinger Anton (Anton Eichinger), SS roterfirer, na poslednjoj dužnosti šofera kod štaba 7. SS divizije - planinsko lovačke „Princ Eugen“ - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 673/49. od 30. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud, br. 1703/49. od 10. oktobra 1949. godine
Alimer Anton (Anton Alimer), major nemačke vojske, na poslednjoj dužnosti komandanta bataljona 384. pešadijskog puka 373. hrvatske pešadijske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 584-49. od 17. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1587/49. od 23. septembra 1949. godine preinačena na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Bari Zigmund fon (Siegmund von Vagu), poručnik, na poslednjoj dužnosti ađutanta za vezu br. 141, pri 41. pešadijskoj diviziji - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 1007/49. od 29. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Basarke Fridrih (Friedrich Bassarke), pukovnik, intendant 15. armijskog korpusa - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 1075/49. od 8. novembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Bejer Gerhard (Gerhard Beyer), poručnik, na poslednjoj dužnosti komandira štabne čete 15. planinskog korpusa - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 693/49. od 4. oktobra 1949. godine: osuđen na 20 (dvadeset) godina lišenja slobode s prinudnim radom.
Bem Aksel (Axel Behm), major, na poslednjoj dužnosti komandanta odeljenja za vezu br. 421, pri 21. korpusu - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 704/49. od 5. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Bene Valter (Walter Bene), poručnik, član krajskomandanture u Šapcu - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Berg Rudolf (Rudolf Berg), komesar tajne poljske policije, službenik Tajne poljske policije (Gahejme Feldpolicei) u Beogradu, Pančevu i Kragujevcu - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Bec Adolf (Adolf Betz), potporučnik 13. čete 846. grenadirskog puka 392. pešadijske divizije, zvane „Plava divizija“, na položaju vodnika voda bacača granata - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud br. 722/49. od 7. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Bec Jozef (Josef Betz), intendantski poručnik 18. F bataljona pograničnih trupa 439. divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud br. 526/49. od 16. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1505/49. od 23. septembra 1949. godine preinačena na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Bles Oto (Otto Blöss), rezervni poručnik feldžandarmerije, na poslednjoj dužnosti komandira feldkomandanture 725 u Zagrebu - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 1220/49. od 16. novembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 2127/49. od 24. decembra 1949. godine.
Botmer Karl Bernard, baron fon (Carl Bernard Freiherr von Bothmer), pukovnik, feldgsomandant y Nišu - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine
Brajtfeld Fric (Fritz Breitefeld), intendantski poručnik, na poslednjoj dužnosti kod 1/724, 104. lovačke divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 1147/49. od 10. novembra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Bretšnajder Ekart (Brettschneider Eckardt), major, na poslednjoj dužnosti komandanta odeljenja 222. artiljerijskog puka 181. pešadijske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 682/49. od 3. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1722/49. od 23. decembra 1949. godine.
Brodovski Kurt (Kurt Brodowsky), poručnik, na poslednjoj dužnosti ađutanta 222. artiljerijskog puka 181. pešadijske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 956/49. od 27. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Vagner Hans (Hans Wagner), major, na poslednjoj dužnosti 1-a oficira 15. planinskog korpusa - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 692/49. od 4. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1728/49. od 14. oktobra 1949. godine.
Vajnman Ernst (Ernst Weinmann), SS major, oficir za vezu između štaba policije i upravnog štaba zapovednika Srbije, ujedno komesar za preseljenje (od 18. aprila do oktobra 1944. godine) u činu SS šturmbanfirera - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Valter Anton (Anton Walter), dekan, aktivni vojni sveštenik u rangu potpukovnika, kod vrhovnog komandanta za Jugoistok, vojne grupe E, ranije F - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 1284/49. od 23. novembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1284/49. od 26. decembra 1949. godine.
Valštin Erih (Erich Valstyn), potporučnik, komandir II čete izviđačkog odeljenja 122. pešadijske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 480/49. od 15. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu preinačena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1542/49. od 24. septembra 1949. godine na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina; po zahtevu za vanredno ublažavanje, rešenjem Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1542/49. od 4. januara 1949. godine, kazna se smanjuje na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 12 (dvanaest) godina.
Vent Hajnc (Heinz Wendt), pripadnik Gestapoa - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 369/47. od 25. novembra 1947. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Vestfal Emil (Emil Westfal), kapetan, na poslednjoj dužnosti komandira 4. čete 265. osiguravajućeg bataljona - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 845/49. od 18. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Vinkler Rolf (Rolf Winkler), potporučnik, član krajskomandanture u Šapcu - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na 8 (osam) godina lišenja slobode s prinudnim radom; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Gec Hans (Hans Götz), rezervni kapetan, zamenik komandanta armijskog zarobljeničkog sabirnog logora 21 u Sarajevu - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 713/49. od 7. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1740/49. od 14. oktobra 1949. godine.
Gigerl Franc (Franc Gigerel), poručnik 36. puka 188. planinske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 566/49. od 19. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem, koja se zamenjuje kaznom lišsnja slobode s prinudnim radom u doživotnom trajašu; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1580/4923. od septembra 1949. godine.
Grenc Alojz (Alois Gränz), SS oberšturmfirer, zamenik komandira stražarske čete pri štabu Gestapoa od marta do oktobra 1944. godine - presudom Vsjnogsuda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrt streljanjem.
Cil Franc (Franz Gschiel), stariji vodnik, komandir žandarmerijske stanice - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 532/49. od 17. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem; kazna je no žalbama u drugom stepenu preinačena presudom Vrhovnog vojnog suda na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Ekert Jozef (Josef Eckert), šturmfirer SS trupa, zamenik šefa ispostave Gestapoa u Kraljevu od septembra 1942. do septembra 1943, te šef iste ispostave od februara do 10. juna 1943. godine, zatim šef ispostave Gestapoa u Boru od jula 1943. do 15. januara 1944. godine, u činu SS šturmšarffirera - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Ilte Paul (Paul Ilte), SS hauptšarffirer, radiotelegrafista u štabu Gestapoa u Beogradu, Kosovskoj Mitrovici i Kotoru od juna 1943. do oktobra 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br.725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na 20 (dvadeset) godina lišenja slobode s prinudnim radom.
Josten Adolf (Adolf Josten), major šuc policije, komandant 64. policijskog bataljona - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Kazerer Rihard (Richard Kaserer), SS oberfirer i pukovnik policije, komandant 1. bataljona 2. puka SS divizije „Princ Eugen“ od juna do novembra 1942. godine, od 20. avgusta 1943. do maja 1944. godine na službi kod opunomoćenika rajhsfirera SS za Hrvatsku u Zagrebu - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Kemper Johanes (Johannes Kämper), kapetan, na poslednjoj dužnosti komandanta 2. bataljona 2. ustaške divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 842/49. od 17. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti strel»an»em.
Kendler Jozef (Josef Kendler), poručnik u 5. bataljonu 181. artiljerijskog puka 41. divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 574/49. od 19. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti strel>anjem, koja se zamenjuje kaznom lišenja slobode s prinudnim radom u doživotnom trajanju; kazna je no žalbama u drugom stepenu preinačena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1603/49. od 27. septembra 1949. godine na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Kibler Jozef (Josef Kübler), general-lajtnant, komandant preformirane 718. pešadijske divizije, nazvane 118. lovačka divizija - presudom Vojnog suda III armije, I sud. br. 15/47. od 16. februara 1947. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Jisel Georg (Georg Kiessei), zamenik šefa vojne uprave za Srbiju, po zanimanju viši savetnik državne policije - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.1lajn Jozef (Joseph Klein), poručnik, na poslednjoj dužnosti ađutanta 122. tenkovskog izviđačkog odeljenja - presudom Vojnog suda u Novom Sadu, sud. br. 311/48. od 18. decembra 1948. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem.
Klauzer Arnolf (Arnolf Klauser), sudski major - predsednik prekog vojnog suda 373, „Tigar“ divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 461/49. od 13. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1523/49. od 24. septembra 1949. godine preinačena na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Kreml Hajnrih (Heinrich Kremei), kapetan, na dužnosti komandira voda 4. čete 202. streljačkog bataljona i komandant mesta u Garčinu - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 488/49. od 15. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem, koja se zamenjuje kaznom lišenja slobode s prinudnim radom u doživotnom trajanju; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1550/49. od 24. septembra 1949. godine.
Kriger Hajnrih (Heinnrich Krüger), major, na poslednjoj dužnosti komandanta bataljona, 846. grenadirskog puka, 392. pešadijske divizije, zvane „Plava divizija“ - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 691 /49. od 4. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1727/49. od 14. oktobra 1949. godine.
Lampadius Gerhard (Gerhard Lampadius), kapetan, na poslednjoj dužnosti 0-2 oficira pri štabu 373, „Tigar“ divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 603/49. od 27. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajašu od 20 (dvadeset) godina; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1678/49. od 10. oktobra 1949. godine.
Ler Aleksandar (Löhr Alexander), general-pukovnik, komandant nemačke vazdušne flote IV (1941. godine), komandant 12. armije (od avgusta 1942. godine), komandant za Jugoistok (od januara 1943. do jula 1943. godine) - presudom Vojnog suda III armije, I sud. br. 15/47. od 16. februara 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Lindner Gerhard (Gerhard Lindner), kapetan, komandant pionirskog bataljona 104. lovačke divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 891/49. od 24. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Linek Rudolf (Rudolf Linek), nadzastavnik, na poslednjoj dužnosti pisara pri štabu 1. diviziona 392. artiljerijskog puka - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 469/49.od 16. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina; kazna je nožalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1557/49. od 25. septembra 1949. godine.
Lipcinski Erih (Erich Lipczinski), SS oberšturmfirer, ađutant 2. bataljona 14. puka 7. SS divizije - planinsko lovačke „Princ Eugen“ - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 348/47. od 25. maja 1949. godine: osuđen na kaznu lišeša slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina; kazna je no žalbama u drugom stepenu preinačena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud br. 1205/49. od 10. avgusta 1949. godine na kaznu smrti streljanjem.
Lončar Adalbert (Adalbert Lontschar), general-major, komandant 724. puka 704. divizije - presudom Vojnog suda III armije, I sud. br. 15/47. od 16. februara 1947. godine: osuđen na smrti vešanjem.
Lorenc Herman (Hermann Lorenz), potporučnik, na poslednjoj dužnosti u zemaljskom streljačkom batallonu 277 - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 689/49. od 3. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti strel»ašem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1726/49. od 14. oktobra 1949 godine.
Majsner August (August Meyszner), viši vođa SS i policije i najviši predstavnik rajhsfirera SS Himlera u Srbiji od februara 1942. do proleća 1944. godine u činu general-lajtnanta policije - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Majsner Artur (Arhtur Meisner), pripadnik 2. čete 592. domobranskog bataljona - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. (nečitko) od (nečitko): osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 18 (osamnaest) godina.
Manter Erih (Erich Manter), kapetan, na poslednjoj dužnosti I-c oficira 237. divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 671/49. od 30. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Markevic Gerd (Gerhard Markewitz), SS oberšturmfirer, komandir 9. čete 2. bataljona 14. puka, 7. SS divizije „Princ Eugen“ - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 348/47. od 25. maja 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajašu od 20 (dvadeset) godina; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1205/49. od 10. avgusta 1949. godine.
Maudanc Herman (Hermann Maudanz), carinski sekretar, nastavnik na kursu pograničnih carinskih stražara od avgusta 1942. do avgusta 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Mejer Vili (Wily Meyer), poručnik, na poslednjoj dužnosti komandira 3. čete feldžandarmerijskog odeljenja 501 - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 820/49. od 17. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Meler Herman (Herman Mehler), pukovnik šuc policije, načelnik štaba Policije poretka na teritoriji Srbije od marta 1943. do oktobra 1944. godine u činu potpukovnika Policije poretka - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Miler Karl (Karl Müller), kapetan, na poslednjoj dužnosti komandanta 265. zemaljskog streljačkog bataljona - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 745/49. od 10. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1825/49. od 24. decembra 1949. godine.
Miler Fric (Fritz Müller, Mueller), kapetan SS i policije, II oficir za vezu između štaba policije i štaba zapovednika Srbije od juna 1941. do 4. oktobra 1944. godine u činu SS haupšturmfirera - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem.
Najdhold Fric (Neiholdt Fritz), general-lajtnant, komandant 369. pešadijske divizije - presudom Vojnog suda III armije, I sud. br. 15/47. od 16. februara 1947. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Ofer Rudolf (Rudolf Offer), kapetan, komandir čete pri štabu brdskog policijskog lovačkog puka 18, u borbenoj grupi generala Fišera - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 543/49. od 19. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu preinačena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1577/49. od 23. septembra 1949. godine: na kaznu lišeša slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Perger Herman (Hermmann Perger), major - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 539/49. od 18. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1516/49. od 24. septembra 1949. godine preinačena na kaznu lišeša slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Pilc Hans (Hans Pilz), potporučnik, pripadnik 5. baterije 2. odeljenja 237. artiljerijskog puka - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 475/49. od 14. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem, koja se zamešuje kaznom lišenja slobode s prinudnim radom u doživotnom trajanju; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1537/49. od 24. septembra 1949. godine.
Polte Fridrih (Friedrich Polte), pukovnik SS i policije, šef 3. odseka (SD) i zamenik šefa od aprila do avgusta 1941. godine pri šta-bu Ajnzac grupe u činu SSoberšturmbanfirera - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešašem.
Pfefer Tomas (Thomas Pfeffer), SS oberšarffirer, tumač egzekutivne službe Gestapoa u Beogradu, tumač u ispostavama Gestapoa u Novom Pazaru i Kosovskoj Mitrovici u vremenu od 2. oktobra 1941. do oktobra 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Pflajderer Volfgang (Wolfgang Pfleiderer), poručnik, na poslednjoj dužnosti ordonans oficira u štabu 237. pešadijske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 599/49. od 26. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1681/49. od 10. oktobra 1949. godine.
Radlinger Georg (Georg Radlinger), kapetan, komandir 10. čete 2. bataljona 902. puka 188. lovačke divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 565/49. od 19. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti strel>anjem, koja se zamenjuje kaznom lišenja slobode s prinudnim radom u doživotnom trajašu; kazna je no žalbama u drugom stepenu preinačena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1578/49. od 26. septembar 1949. godine na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Rajc Karl (Karl Reitz), major šuc policije, šef policije u Kraljevu i Kragujevcu od 16. aprila 1943. do 19. oktobra 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Rajcaus Vilhelm (Wilhelm Reizaus), potporučnik, pripadnik štaba 15. planinskog korpusa - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 605/49. od 27. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Pore Albreht (Albrecht Rogge), kapetan, na poslednjoj dužnosti komandira 3. čete zemaljskog streljačkog bataljona br. 977 - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 735/49. od 7. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1820/49. od 27. decembra 1949. godine.
Rozendal Alfred (Alfred Rosendal), kriminalni sekretar tajne policije Gestapoa, SS šturmfirer, komandant logora u Bačkoj Topoli od aprila do kraja septembra 1944. godine, pre toga bio organ Gestapoa u Žitomiru - presudom Divizijskog vojnog suda u Subotici, sud. br. 231/1947. od 22. novembra 1947. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog suda Jugoslovenske armije, II sud. br. 453/47. od 5. decembra 1947. godine.
Rosembek Matijas (Mathias Rossembeck), major, na poslednjoj dužnosti komandant 2. diviziona 237. artiljerijskog puka, 237. pešadijske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 608/49. od 27. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1686/49. od 8. oktobra 1949. godine.
Tajhman Ludvig (Ludwig Teichmann), potpukovnik SS i policije, šef III odseka (SD) od avgusta 1941. do oktobra 1944. godine i zamenik šefa BDS od sredine 1942. do oktobra 1944. godine, u štabu Ajnzac grupe od 29. jula 1941. do sredine juna 1944. godine, u činu oberšturmbanfirera - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Genesen Albert (Albert Tenessen), kapetan šuc policije, komandir policijske čete u Vršcu, Pančevu, Kraljevu, Beogradu i Prijepolju od oktobra 1941. do jula 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Girof Johan (Johan Tirof), kapetan žandarmerije - presudom Vojnog suda u Novom Sadu, sud. br. 223/48. od (nečitko): osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Greger Kurt (Kurt Tröger), poručnik, na poslednjoj dužnosti komandira čete i ordonans oficira zemal>skog streljačkog bataljona 924 - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 822/49. od 7. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajašu od 20 (dvadeset) godina.
Tribukajt Ginter (Günter Tribukeit), pukovnik, komandant 750. puka 118. divizije - presudom Vojnog suda III armije, I sud. br. 15/47. od 16. februara 1947. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Tričler Franc (Franc Tritschler), kriminalni sekretar, na radu pri zapovedništvu SIPO u Beogradu, referent pododseka A-1 „Antikomunističkog“ četvrtog odseka (egzekutiva) E.D.Z., član centrale Gestapoa u Beogradu - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti strelja-
njem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Trote Fric (Fritz Wilhelm Ernst Trothe), kapetan, član krajskomandanture u Šapcu - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na 15 (petnaest) godina lišenja slobode s prinudnim radom; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Turner Harald (Harald dr Turner), šef vojne uprave za Srbiju, general-lajtnant - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Upenkamp Valter (Walter dr Uppenkamp), šef pravnog odeljenja pri vojnoj upravi Srbije, po zanimanju kasacioni sudija - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na 20 (dvadeset) godina lišenja slobode s prinudnim radom; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Fanenšrajber Paul (Paul Fahnenschreiber), major šuc policije, komandant 7. bataljona pomoćne policije u Velikom Gradištu i Sjenici od maja 1943. do oktobra 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Fesler Georg (Georg Fessler), desetar pri štabnoj četi 18. puka 18. armijskog korpusa - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud br. 517/49. od 19. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu lišeša slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1607/49. od 24. septembra 1949. godine.
Firov Valter (Walter Vierow), general-major, feldkomandant feldkomandanture 599 u Beogradu - presudom Vojnog suda III armije, sud. br- 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Fortner Hans (Hans Johann Fortner), general-lajtnant, komandant 718. dcvnzije, komandant Istočne Bosne - presudom Vojnog suda III armije, I sud. br. 15/47. od 16. februara 1947. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Fuks Vilhelm (Wilhelm dr Fuchs), pukovnik SS i policije, šef Ajnzac grupe za Srbiju u činu štandartenfirera, od aprila 1941. do januara 1942. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Han Josip-Sep (Josip-Sep Hahn), SS šarffirer, službenik zatvora Gestapoa u Beogradu od 10. maja 1941. do 20. septembra 1941. godine, a potom radio-telegrafista u štabu Gestapoa u Beogradu, Kosovskoj Mitrovici, Šapcu, Loznici i Skadru do oktobra 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešašem.
Helm Hans (Hans Helm), pukovnik SS i policije, šef IV odseka (egzekutivne službe) u štabu Ajnzac grupe za Srbiju, od aprila 1941. do marta 1942. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Henig Aleksandar (Alexander Höning), bivši SS šturman i upravnik policijskog zatvora BDS (Befehlshaber der Siecherheitspolizei - zapovednik Policije sigurnosti) u Beogradu - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 547/50. od 25. jula 1950. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem; koja je kasnije preinačena na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u doživotnom trajašu; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 116/50. od 5. septembra 1950. godine.
Hering Valter (Walter Hering), policijski inspektor pri BDS od jula do oktobra 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na 20 (dvadeset) godina lišenja slobode s prinudnim radom.
Herman Fridrih-Paul (Fridrich-Paul Hermmann), major, komandant 845. nemačko-arapskog bataljona, 104. lovačke divizije - presudom Vojnog suda u Kragujevcu, sud. br. 77/48. od 17. jula 1948. godine: osuđen na kaznu smrti strel,anjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1024/48. od 18. avgusta 1948. godine.
Hersterberg Ernst (Ernst Hersterberg), pukovnik, feldkomandant u Pančevu i Vrnjačkoj Banji od juna 1941. do oktobra 1942. godine — presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na 5 (pet) godina lišenja slobode.
Hojfing Gustav (Gustav Huefing), SS poručnik, na poslednjoj dužnosti rukovodioca poljskog žandarmerijskog odreda 7. SS planinske divizije „Princ Eugen“ - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 1405/49. od 5. decembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti strel>ai>em; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 2118/49. od 26. decembra 1949. godine.
Holc Vili (Willi Holz), major, komandant 880. streljačkog bataljona - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veđe u Vršcu, sud. br. 850/49. od 18. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Horman Hajnrih (Heinrich Hormann), carinski inspektor, na službi u carinskoj graničnoj zaštiti Jugoistoka u Beogradu od aprila 1942. do 1944. godine - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 725/46. od 22. decembra 1946. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Cigler Paul (Paul Ziegler), poručnik, na poslednjoj duzknosti komandira 2. čete 518. puka za vezu - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 668/49. od 28. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Šerberger Adolf (Adolf Scherberger), potporučnik voda za vezu 188. divizije i pripadnik SD - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 467/49. od 14. septembra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem, koja je zamenjena kaznom lišenja slobode s prinudnim radom u doživotnom trajašu; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1528/49. od 26. septembra 1949. godine.
Šiling Francu (Franz Schilling), kapetan, na poslednjoj dužnosti NSFO pri štabu 181. divizije - presudom Vojnogsuda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 914/49. od 25. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena presudom Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 1930/49. od 26. decembra 1949. godine.
Šifcik Jozef (Josef Schifczik), kapetan, na poslednjoj dužnosti komandira čete 562. zemaljskog streljačkog bataljona - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 771/49. od 11. oktobra 1949. godine: osuđen na 20 (dvadeset) godina lišenja slobode s prinudnim radom.
Šmithuber August (August Schmidthuber), general-major, komandant 14. puka 7. SS divizije „Princ Eugen“ - presudom Vojnog suda III armije, I sud. br. 15/47. od 16. februara 1947. godine: osuđen na kaznu smrti vešanjem.
Štajnman Ginter (Günter Steinmann), kapetan, na poslednjoj dužnosti komandanta 2. bataljona 16. pešadijskog puka 22. pešadijske divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 909/49. od 24. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu smrti streljanjem.
Šter Ludvig (Ludwig Stehr), rezervni poručnik, komandir 1. čete 41. streljačkog bataljona (fizilirski) - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 1003/49. od 28. oktobra 1949. godine: osuđen na kaznu lišenja slobode s prinudnim radom u trajanju od 20 (dvadeset) godina.
Štokhauzen Hunold fon (Hunold von Stockhausen), general-lajtnant, komandant motorizovanog puka „Gros Dojčland“ - presudom Vojnog suda u Beogradu, sud. br. 364/47. od 25. marta 1948: osuđen na kaznu smrti strel>anjem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog vojnog suda, II sud. br. 594/48. od 7. maja 1948. godine.
Šulce Langeman Ernst Ludvig (Ernst Ludwig Schulze Langemann), majop, krajskomandant y Zaječaru - presudom Vojnog suda III armije, sud. br. 27/47. od 9. marta 1947. godine: osuđen na kaznu smrti streljašem; kazna je no žalbama u drugom stepenu potvrđena rešenjem Vrhovnog suda Jugoslovenske armije II sud. br. 118/47. od 24. marta 1947. godine.
Šuster Lambert (Lambert Schuster), potporučnik, komandira 8. čete 724. lovačkog puka 104. lovačke divizije - presudom Vojnog suda u Beogradu, delegirano veće u Vršcu, sud. br. 1012/49. od 29. oktobra 1949. godine: osuđen na 20 (dvadeset) godina lišeša slobode s prinudnim radom.
Komentara: 0