Sto godina od rođenja glumca, prvaka Knjaževsko-srpskog teatra i zaslužnog građanina grada Kragujevca Ljubomira Ljube Kovačevića biće obeleženo u Knjaževsko-srpskom teatru 19. i 20. septembra.
U četvrtak 19. septembra od 20 časova biće izvedena predstava "Bašta sljezove boje" u režiji Marka Misirače (od 12 časova zakazan je i matine za mlade).
Za petak 20. septembar od 18 časova zakazano je svečano otvaranje izložbe "Ljuba" u holu Knjaževsko-srpskog teatra, a od 18:30 sledi razgovor sa gostima: Goricom Popović, Radetom Marjanovićem, Vladankom Pavlović, Vladanom Živkovićem i Aleksandrom Milojevićem (moderator je Nenad Glišić).
Izložba će trajati do 12. oktobra.
O Ljubomiru Ljubi Kovačeviću
Ljubomir Kovačević, za prijatelje, kolege, zemljake, komšije jednostavno i prepoznatljivo "naš Ljuba" rođen je podno Blizonjskog visa, nadomak Brankovine i Valjeva pre 100 godina.
Iz rodnog kraja poneo je čist i pravilan govor, ljubav prema zemlji, prema čoveku.
Odrastao kao jedinac uz oca patrijarhalnog seljaka, napušta studije ekonomije i na veliko razočaranje oca, odlazi u glumačke vode.
Glumac i direktor prvog profesionalnog pozorišta osnovanog u Valjevu, nakon godinu dana, angažman dobija u "pravom pozorištu" u Sremskoj Mitrovici 1952. godine, gde dobija prve značajnije uloge. Na poziv upravnika pozorišta u Kragujevcu Ljubiše Ružića, odlazi 1954. godine u novu sredinu, novi grad koji je imao izuzetan glumački ansambl, dobre reditelje i publiku.
Od prve uloge (Šipušić, "Vučjak" - Miroslav Krleža, reditelj Milenko Maričić) do zadnje ("Jegor Buličov", Maksim Gorki) tokom tridesetogodišnje karijere brusio se njegov glumački talenat oličen u brojnim likovima i predstavama.
Zbog svog senzibiliteta, izuzetne sugestivnosti, snage da savlada najteže, najkompleksnije uloge, decenijama je bio nosilac dramskog repertoara najstarijeg pozorišta u Srba.
Igrao je sa podjednakim uspehom u predstavama po tekstovima Šekspira, Strindberga, Gorkog, Gogolja, kao i domaćih pisaca Krleže, Ćopića, Sremca, Nušića. Bio je Magbet, Edip, Mitke, Vožd, Kantor...
Kao jedan od naših glumaca sa najviše nagrada, dobitnik brojnih diploma i povelja, vrednovan od strane žirija i publike, na Susretima pozorišta Srbije sedam puta je dobijao prve nagrade, od Udruženja dramskih umetnika Srbije nagrađivan za uloge profesora Mamloka ("Mamlok", 1962) i Tetereva ("Malograđani", 1970).
Prvi je Kragujevčanin dobitnik Statuete "Joakim Vujić".
Diplomu zaslužnog građanina grada Kragujevca dobija 1966. godine.
Odlazi u penziju 1984. godine. Neobično za glumca, posebno za uspešnog, oprostio se od pozorišta i predstava. Na "privremenom radu" u Kragujevcu, do kraja života (2000. godine), poreklom Valjevac, delio je svoje vreme između ova dva grada.
Po sopstvenom priznanju, bio je srećan čovek. Radio je posao koji je voleo i u njemu bio uspešan, a iznad svega bio je srećan zbog svoje porodice, dece i unuka koje je obožavao.
KST: REPERTOAR
KNJAŽEVSKO-SRPSKI TEATAR SAJT, FB STRANA, TVITER, INSTAGRAM, JUTJUB
