Lučni most broj 2, zajedno sa Lučnim mostom broj 1, čini jednu harmoničnu i jedinstvenu celinu prostora koji spaja levu i desnu obalu reke Lepenice. Izgrađen je 1923. godine, prema nacrtima inženjera Ministarstva građevina Vase Novičića. Most je izrađen od armiranog betona, otvora trideset metara. Statički sistem mosta je luk sa zategom sa obešenim kolovozom. Kolovoznu konstrukciju sačinjavaju kolovozne ploče, sekundarni podužni nosači i poprečni nosači. Ukupna širina mosta je 11,65 metara. Širina kolovoza je 6,20 metra, a korisna širina pešačkih staza sa obe strane kolovoza 1 metar.
Lučni most broj 2 utvrđena je za kulturno dobro-spomenik kulture Odlukom Vlade Republike Srbije br. 633-2231/97-015, od 18.06.1997. godine, Sl. Gl. RS 27 od 26.06. 1997. godine.
Glavni nosači su luci oblika parabole, koji daju eleganciju mostu i čine ga atraktivnim, oslonjeni preko čeličnih ležišta na masivne obalne stubove. Na levom obalnom stubu je nepokretno ležište, a na desnom valjkasto pokretno ležište.
Simbol SUNCA ponovo nas greje sa kamenog mosta u Kragujevcu.
Nakon reparacije u našim radionicama, pod budnim okom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Kragujevca, SUNCE je kao novo - kao kada ga je pre 90 godina iskovao naš osnivač majstor Aca.
...Ono što je u osnovi ove danas uspešne kompanije je priča o porodici Marinković koja počinje u predratnom Kragujevcu pre 90 godina. To je priča koja govori o brojnim udarima sudbine i zapletima tokom teškog perioda pre i posle II svetskog rata, porodici koja je uprkos svemu opstala i uz puno rada, odricanja uspela da ostvari i poslovni uspeh.
Glavni junaci naše priče su Ruža i Aleksandar, dvoje mladih ljudi koje život u teškim vremenima pred II svetski rat nije štedeo. Ruža je lepa kći dobrostojećeg poljoprivrednika Aleksandra Jovičića. Početkom rata je izgubila dosta starijeg supruga koga su streljali Nemci u Topovskim šupama, a zatim i oca koga su pogubili komunisti nakon rata. Ostala je udovica veoma mlada sama sa dvoje dece, ali je sa snažnom verom nastavila da se bori za opstanak držeći svoju porodicu čvrsto uz sebe. Uskoro je upoznala Aleksandra koji je već bio poznat majstor. Aleksandar je avgusta meseca 1929. godine osnovao malu bravarsku radionicu u kojoj se radilo naporno kako bi se zanatsko umeće dovelo do savršenstva.
Majstoru Aci bili su poveravani značajni projekti za izradu bravarije u gradu, a uskoro mu je bio dat i zadatak da iskuje metalno Sunce koje će krasiti novi most u centru Kragujevca, jedan od prvih betonskih mostova u Srbiji. Aleksandar je bio veoma ponosan na ovaj posao, znajući da će ostaviti neizbrisiv trag u istoriji svog grada. Svo svoje umeće uneo je u taj poduhvat, i iskovao je Sunce koje je obasjavalo sa vrha mosta ceo Kragujevac sa obe strane Lepenice...
Komentara: 0