Izložba digitalnih crteža Tomislava Buntaka "Naked Rock i druga putovanja" biće otvorena u Gradskoj galeriji "Mostovi Balkana" u četvrtak 7. septembra u 20 časova, a trajaće do 19. septembra.

* * *

Nacked Rock

Kod zagrebačkog već afirmisanog, nagrađivanog slikara i crtača Tomislava Buntaka (1971) pretapanje snoviđenja, carstava iluzije, izvora visoke ili popularne kulture te njihove interpretacije, karakteristično je i multiplicirano do sopstvenog izmaštanog i realizovanog slikovnog hibrida ostvarenog mnogobrojnim, njemu svojstvenim varijantama i verzijama. Mnoštvo radova ne umanjuje vrsnu imaginativnu vizualizaciju utemeljenu na određenim likovnim zakonitostima između modela i načina interpretacije često preuzetih iz kalupa ideja imaginarne knjige umetnosti koji Buntak varira i prilagođava ličnom izrazu. Te zakonitosti odnose se na preslaganje geometrijskih, vertikalnih i obrnutih perspektiva... Potom, u drugim primerima, slobodnim komponovanjem crteža, ili bojenjem i slikarskim senčanjem. Pored toga, kanonom izduženih proporcija likova, kao i posve opuštenim kombinovanjem prizora katkad akompozicijskih svojstava spontane i oslobođene igre i plesa likovnih elemenata u kojima su različita usmerenja često istovremeno plošna i dubinska. Druga konstanta je autorov osećaj za prirodno prikazivanje nagosti žena i muškaraca, u ovome slučaju ikona popularne kulture koja je ujedno svojevrsno udaljavanje od autorove varijante prirodne lepote. Uopšteno nagost Buntakovih likova potpuno je prirodna, aseksualna ili idilično seksualna na ivici civilizacijskih tabua na nivou izgleda i bivanja primitivnih kultura unutar stilizovanog prikaza panteističke okoline. Golo telo pojednostavljeno je do suštine, svrsishodnosti postojanja s one strane dobra i zla, puke materijalizacije ili hipnotičkog konzumerizma koji pokreće savremenu postindustrijsku - sve manje stvarnosnu, a sve više virtualnu - civilizaciju neoliberalnoga kapitalizma koji gramzivo vlada svetom. Na kraju Buntaka krasi mnogostrukost tehnika: od zidnog murala do ovde prikazanih kompjuterskih crteža ostvarenih staromodnim Paint programom. Alati autorovih prikaza u osnovi su kompjuterski crtež ili kompjuterska grafika na graničnim mestima gde se meša, prožima i nadopunjuje s fotografskim medijem, omotom LP-a ili CD-a, grafičko-kompjuterskim dizajnom: funkcijom digitalne grafičke ploče i miša. Krajnji rezultat funkcioniše i na displeju ekrana i kao otisak na papiru.

Ciklus Naked Rock (2006-2017) je hommage Buntakovoj ljubavi prema popularnoj muzici - interpretacija cover-a 70-tih i 80-tih prošloga veka. Buntak kompjuterski interpretira izvođače i omote poput Neneh Cherry - Raw like Sushi (1989), Roxy Music - Country Life (1974), Paty Smith - Easter (1978) i Siouxsie and the Banshees - The Scream (1978) u više izvedenih varijanti gde se delimično menjaju motivi crteža ili ispunjenost i obojenost figure i podloge. Buntak ikonizuje proizvode ikona vlastitom individualnošću, zaigranim asocijacijama i sublimacijama prema lično odabranoj tipologiji. Vidimo kako umetnik poima zvezdano, erotsko i nago uvijek pomalo prikriveno, a ujedno, koliko treba otkriveno. Digitalno, a prirodnom manirom ruke pokretom miša jednostavno, a efektno-humano dočaran je izgled koji ne skriva autorovo načelo rada. Svojevrsnim buntakovskim popom nakon istorijskoga popa vidimo cover – cover-a, esenciju popularne kulture i njenu multiplikovanu pojavnost koja je i umetnost i roba, ali i estetika i fetiš začaranoga pop i pulp multimedijskog sveta koji i umetnik konzumira, a potom ga fantastično sanjajući interpretira. U jednom primeru oko crne siluete Neneh Cherry s povezom preko očiju plešu, igraju i skaču grafičke istobojne ahromatske arabeske plešućih orangutana na žarkoj podlozi, a u drugom iza nje lebdi horizontalno odsečeno telo samog umetnika. Kao da je autor odabrao vizualizacije koje mu odgovaraju i potom ih propustio kroz optičko sito vlastitoga ludensa života. Takvim principom Buntak odaje počast izvođačima i pokazuje sklonost prema vrsnoj pop i rok muzici. Drukčije tumačeno, nekadašnja lepota provokacije (Eko) pretočena je u delić opšte lepote kakofonije multimedijalne spiralne galaksije svih slika uopšte: idejnih, pokrenutih, pojavnih, sanjanih, virtualnih...; u njih smo toliko uronjeni te ih gotovo više uopšte nismo svesni. One stvaraju mega-sliku satkanu od mnoštva slika savremene hiper-vizualne kulture. U tom kontekstu ogledaju se i Buntakove digitalne vizualizacije koje mlađim generacijama mogu izgledati pomalo anahrono. U tome i jest njihova čar, poput glazbe na koju se odnose. Dobijaju s vremenom.

Željko Marciuš



BIOGRAFIJA

Tomislav Buntak je rođen 24. aprila 1971. godine u Zagrebu (Hrvatska). Diplomirao slikarstvo na Nastavničkom odseku Akademije likovnih umjetnosti u Zagrebu 1997, u klasi prof. Miroslava Šuteja. Vanredni profesor crtanja i slikanja na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu od 16. februara 2010. godine. 

Dobitnik nekoliko stipendija, učesnik seminara i studijskih boravaka u P.S.1 Njujork, SAD (2005); Tokyo Wonder Site (TWS) Tokio, Japan (2008); One Side Story, Lajpcig, Nemačka (2012).

Umetnička dela Tomislava Buntaka nalaze se u zbirkama: Muzeja sаvremene umetnosti u Zagrebu, MMSU u Rijeci, Modernoj galeriji u Zagrebu, Galeriji umetnina u Splitu, u Zbirci grafike i crteža Nacionalne univerzitetske biblioteke u Zagrebu.

Autorski projekti: 1, 2. i 3. Bijenala slikarstva u Hrvatskog društva likovnih umjetnika (2011, 2013. i 2015.g); Humanizacija javnog prostora – likovne intervencije u medicinskim ustanovama (2014-2017. g).
Samostalno izlagao 60 puta učestvovao na preko 60 grupnih izložbi, dobitnik 9 nagrada iz oblasti likovne umetnosti. Živi i radi u Zagrebu.