...Rokenrol koji je – ubedljivo nas podseća Petar Popović u jednoj od najdragocenijih dimenzija ove knjige – nešto mnogo veće od izlizanog kvintnog kruga. Rokenrol je bajka, kao u priči o izgubljenom albumu Bitlsa; duh zajedništva i fantom slobode – rođen u Vudstoku a sahranjen možda već na ostrvu Vajt; život na ivici i život "do daske", što potvrđuju i primeri ne tako ortodoksnih rokera poput Ave Gardner ili Frenka Sinatre. Rokenrol je, međutim – o tome neopozivo svedoče svi junaci Rokopisa – pre svega ogromno polje imaginacije i kreacije, način poimanja i doživljavanja sveta, duhovni prostor u kome muzika možda i jeste osnovni, ali nije uvek i najvažniji element. Zato se razmišljanje o muzici ponekad pretvara u iskustvo potpunije i uzvišenije od bilo kog konkretnog zvučnog doživljaja. Rokopisi Petra Popovića nude upravo tu vrstu iskustva – opojnog kao polutama u kojoj prvi put u životu slušate Yesterday, setnog kao treperenje sveća u suton devetog decembra hiljadu devetsto osamdesete. I fatalnog kao Keti Bauman.
Čitanje i dešifrovanje "Rokopisa" predstavlja fantastično putovanje koje vraća veru u vrednost i snagu popularne muzike, poezije i mitova kojima smo hranjeni u vreme kada je do naših gramofona, kasetofona i radio aparata dolazilo manje muzike i kojoj je samim tim posvećivana veća pažnja i više ljubavi.
"(...) To je neponovljivo iskustvo. Kao u majski suton doživeti Brela i Ne me quite pas na terasi krova Muzeja muzičkih instrumenata u Briselu, Edit Pjaf u La Closerie des Lilas na pariskom Monparnasu, kao Street Fighting Man grupe The Rolling Stones u rano popodne na londonskom Pikadiliju (...) kao Road To Cairo u interpretaciji Džuli Driskol dok se u cik zore vozite od Aleksandrije ka prestonici Egipta, kao Jeke, Jeke Morija Kantea u mokroj kafeteriji ispod Viktorinijh vodopada u Zimbabveu, poput Sunday Bloody Sunday grupe U2 u autobusu između Dablina i Slajga u Irskoj ili Cesariju Ejvoru u sumnjivoj birtiji Puerto de la Kruza na Tenerifima. To su trenuci zbog kojih nije šteta živeti..." (Petar Popović, "Rokopisi", 2008.)
Komentara: 0